استفاده از گیاهان در فضاهای داخلی ساختمان به هزاران سال پیش برمیگردد، احتمالا انسانهای گذشته بیشتر گیاهان قابل انتقال را در گلدان پرورش میدادند و در فضای بین ساختمانها یا خارج از ساختمان قرار می دادند،مستنداتی وجود دارد که حکایت از استفاده از ظرف هایی برای نگهداری گیاهان در فضای داخلی در بیش از 2200 سال پیش در کشور چین دارد.
گویا اولین استفاده گیاهان در داخل ساختمان توسط رومیها بوده است . در زمان باستان پرورش گیاهان در فضاهای داخلی ساختمان بیشتر برای اهداف اولیه، آشپزی و درمانی صورت میگرفته است، اگرچه از آنها در کاخ ها و معابد به عنوان سمبل نیز استفاده میشده است،مستندات حاکی از آن است که در اروپا از گیاهان داخلی به صورت پیشرفته تری استفاده میشده است، در قرون وسطی در فضاهای نیمه بسته راهروهای سرپوشیده صومعه ها از گیاهان بالا رونده مانند گل رز و همچنین پیچک‌های گلدار خوشبو استفاده میشده است در همان سالها استفاده از گلهای زینتی و میوه ها در گلدان توسط طبقه اشراف بسیار متداولتر از شاخه های بریده گلها استفاه می شد. همچنین گیاهان گلداردرفصلهایی از سال که قابل رویش بودندبه صورت گلدانی در فضای داخلی علاوه بر ایجاد زیبایی در خانه برای تنوع رنگ و خوشبو کردن فضای خانه استفاده میشدند.در صده های اخیر استفاده از گیاهان به تدریج و به طور گستردهای جزئی از روند طراحی معماری ساختمانها شد وبه مرور زمان این موضوع به صورت حرفه ای مورد توجه معماران و شهرسازان قرار گرفت بگونه ای که کتابهای زیادی در این زمینه تالیف شده و برخی رشته های تحصیلی دانشگاهی که به صورت اختصاصی به نحوه طراحی فضای سبز و تاثیرات آن بر انسان میپردازد شکل گرفته است.